In de nieuwsbrief van AMLC van deze maand komt de trustkantorensector aan bod onder het cryptische kopje ‘No Shelter‘. Vreemd genoeg denken de auteurs van de passage over ‘No Shelter‘ dat er al sprake is van een ‘schaduwtrustdienst’ als een ondernemer zelf een adres en een bestuurder voor een nieuw opgerichte rechtspersoon regelt. Wat mij betreft geeft dat aan dat de mensen van de opsporing onvoldoende kennis van de bedrijfspraktijk hebben. Het is voor ondernemingen heel gewoon om niet te werken met een trustkantoor als statutair directeur en als leverancier van domicilie (want het werkt altijd kostenverhogend). Het zou beter zijn als AMLC, zonder gedoe over ‘schaduwtrust’, energie zou steken in het zoeken naar de kenmerken van malafide rechtspersonen en naar manieren om dienstverleners te helpen bij het voorkomen van criminele betrokkenheid.
AMLC zegt succes te hebben geboekt met het opsporen van risicovolle adressen voor schaduwtrustdiensten. Ik ben benieuwd hoe die risicovolle adressen zijn geselecteerd en op welke manier men de 30% vermoedelijke illegale trustdienstverlening heeft vastgesteld. Het zou me niets verbazen als er veel gewone criminele bv’tjes tussen zitten.
Facilitatoren
Het bericht wordt interessanter als de auteurs melden dat men heeft bedacht dat het ‘schaduwtrustkantoor’ maar één van de ‘facilitators‘ van criminelen is. Het doel van het project wordt nu verbreed naar alle dienstverleners in het bedrijfsleven die bewust of onbewust diensten aan criminelen leveren: accountants, accountants, administratiekantoren, advocaten, banken, belastingadviseurs, domicilieverleners, notarissen en trustkantoren. Oftewel: men gaat zich verdiepen in de belangrijkste groep van Wwft-plichtigen buiten de banken.
Tip voor het AMLC: juist omdat deze dienstverleners onbewust en bewust diensten aan criminelen kunnen verlenen zijn ze Wwft- en Wtt2018-plichtig (waarvan overigens de vraag is hoeveel zin het heeft). Het is niet verstandig deze dienstverleners te onderzoeken, beter is om na te gaan hoe juridische systemen en praktische systemen beter ingericht kunnen worden om betrokkenheid bij criminaliteit te voorkomen.
Het project No Shelter lijkt mij weggegooid geld.
De plannen van AMLC getuigen van een simplistisch witwasbestrijdingsdenken gebaseerd op onvoldoende kennis over de private sector. Zo staat op de AMLC-site een artikel van Crijns van voorjaar 2019, dat over juristen gaat en een groot aantal ernstige fouten bevat, onder meer inzake de voor juristen respectievelijk advocaten geldende gedragsregels. AMLC is daar op geattendeerd en laat het artikel toch staan. Dat geeft te denken over de kwaliteit.
Ik blijf roepen in de woestijn.
Compliance Platform Trustkantoren 
Geef een reactie